Reden hiervoor is dat er een egel in onze tuin zit. Laatst zag ik hem tussen de planten en het hoge gras scharrelen. Wij wonen in een groene wijk gelukkig, met veel plantsoen en groene tuinen. Toch is het voor egels niet altijd makkelijk zo’n groene tuin te bereiken als er schuttingen omheen staan.

Enfin, deze egel is onder de schuttingdeur door gekropen en heeft het prima naar zijn zin in onze rommelige tuin. Tussen de planten staat een waterbakje. Ook voedsel is er genoeg te vinden in de vorm van wormen, slakken en kevertjes. Soms leg ik een appel of peer in de tuin. Of deze door de egel opgegeten wordt òf door de vogels en muizen weet ik niet.

Met het blad in onze tuin heeft de egel ondertussen een prachtig winterverblijf gebouwd.

Ik was getuige van de bouwactiviteiten. Het hol bestaat uit een berg opgestapeld blad tegen de muur onder de klimop. Het egeltje was nog volop aan het werk, want ik zag de stapel bewegen.

‘s Morgens vroeg, bij zonsopgang gaat hij soms op pad. Het is dan nog stil in de wijk en de mannen met de bladblazers liggen nog te slapen. Verrassend snel rent hij het woonerf over – egels kunnen een snelheid van meer dan 7 km per uur rennen – om later weer terug te keren in onze rommelige, gif- en bladblazer vrije tuin.

Als het kouder wordt zal hij in winterslaap gaan. Zijn spijsvertering stopt en hartslag en ademhaling vertraagt. Misschien wordt hij tussendoor wakker, omdat de temperatuur stijgt. Hopelijk blijft hij tot april om dan weer uitgerust aan het voorjaar te beginnen. Klaar voor de paartijd, waarin hij met veel geknor en gesnuif een vrouwtje probeert te verleiden.

Inmiddels heb ik met onze lieve logee een hele lekkere lange herfstboswandeling gemaakt. Golden Retriever Lara is de moeilijkste niet en is het achtertuinverbod helemaal vergeten. Ze heeft gerend en met stokken gesleept, enthousiast gesnuffeld en gespeeld. Ze ligt nu languit voor de schuifpui te dromen van een egelvrije tuin en te snurken alsof ze een winterslaap houdt.